عیار تستهای سرولوژیک در بیماران گروههای سنی و جنسی مختلف از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۵ در استان کرمانشاه

سابقه و هدف: تست های سرولوژیک شایع ترین معیار تشخیصی بروسلوز در حال حاضر می باشد. توزیع عیار آنها در این بیماران از طرفی سیستم بیماریابی را ارزیابی می نماید و از طرفی ما را در بکارگیری بهتر این تست تشخیصی یاری خواهد نمود.   مواد و روش ها: در این مطالعه عیار تست های سرولوژیک (رایت، 2me ، و کومبس رایت) بیماران گزارش شده از سال 1381 تا اسفند 1385 بیماران جمع آوری و آنالیز شد. جهت تغییر توزیع مقادیر این پارامترها به توزیع نرمال از لگاریتم بر مبنای 10 عکس مقادیر استفاده شد. ارتباط این مقادیر با فاکتورهای گروه سنی (گروه های 10 ساله)، جنس و سال تشخیص با استفاده از آزمون anova مورد بررسی قرار گرفت.   یافته ها: 3554 مورد نتیجه تست رایت در فرم ها یافت گردید که دارای دو نمای 160/1 و 320/1 (هر کدام 25 % ) بود. عیار تست در مردان بیش از زنان بود (p<0/01) . عیار تست تا ابتدای دهه پنجم زندگی کاهش می یابد و میانگین عیار تست در سال های 82 و 83 بیش از سال های 81 و 85 است (p<0/01) . فاکتورهای سن (p<0/01) ، جنس (p<0/05) ، و سال تشخیص (p<0/05) هر کدام به صورت مستقل با میانگین تیتر رایت ارتباط داشتند و علاوه بر آن اختلاف تیتر در دو جنس در گروه های سنی مختلف، متفاوت است (p<0/05) . الگوی تغییرات و ارتباط مشابهی را در مورد تست 2me و coombs wright نیز میتوان یافت.   بحث و نتیجه گیری: عیار تست های بیماری در بیماران علامتدار بروسلوز مرتبط با سن و جنس است و میانگین در هنگام کاهش بروز بیماری (سال های 1382 و 1383) بیش از سال های افزایش بروز (سال های 1381 و 1385) است.